Meryem Bulut

Bahar, çocukluğun asude yollarından geliyor bana. Gürültü yok. Arka bahçede. Eşikteyim. Bir metreden biraz yüksek duvarın ince sıvasını görebiliyorum rahatlıkla.

Bahar gelir. İnsanın içinde başka bir insan canlanır. Bu, çeşitli sebeplerle bastırdığımız insanın tam da bastırdığımızı sandığımız yerinden filizlenmesidir. Bahar

I. Damarlarımdaki Kanın Çalışmak Diyerek Akması Çalışmanın kutsandığı bir çağdan geliyorum. Yüceltilen eylem çalışmak. Boş duranı kul da sevmez, Allah

Saygıdeğer İmparatorum, Biliyorum benden iki bin yıl önce yaşadınız. Siz, koca imparatorluğunuzun saadet asırlarını yaşarken, bir yandan da saltanat kaygılarıyla

Düşünmeyi basit günlük işlerin kertesine indirdiğimiz sürece düşünmek basit bir eylemden öteye gidemeyecek. Onu basite almamızda  “insanın düşünen hayvan” tanımına

Bilmek, güzel kelime. Güzelliğin insana mutluluk verdiği düşünülse de bilmek insana mutluluktan ziyade huzur verir. Yavaş yavaş gelen, zamanla kalbe

Birkaç zamandır, zihnim dönüp dönüp kanun kelimesine takılıyor. Kanun koyucu falan da değilim, onların yanından bile geçmem; hatta o kanun

Felsefe; aramak, sormak, derinlere inmek.  Gerçeğin farklı yüzleri üzerine kafa yormak. Kavram/nesne/olay/durum neyse onun üzerine düşünmek. Onun nasıllığını, niçinliğini araştırırsan

Yazmak, sancılı bir var oluş biçimi. Yazan, yazarak kendi için anlamlı olan varlığının varlığıyla yetinmiyor, çevresindekilerin hatta hiç tanımadığı, görme

Galiba kendimi anlatmak/anlatamamakla ilgili çok açıklayamadığım düğüm gibi bir şey var içimde. Bunun neden bende dert halini aldığını kestiremesem de