Güzide Şen

“Her şey kandı, tek balık kanmadı sudan.” Mevlana Geceyi gündüz etmeye yetmiyor gücüm. Bazen şarkılarca yağan karı izliyorum, kardaki ayak

25.03.2020 Kendimi kendi sesimle iyileştirmeye çalışıyorum günlük. O kadar iyi biliyorum ki oysa bu sesin bana iyi gelmeyeceğini. İyi de

“Büyük balık, küçük balığı özleye de bilirdi. Başka bir hikâye anlatmayı siz seçtiniz.” Hangi duygu durumu içinde olduğumu biliyor muyum?

Şimdi mutfağa girsem, çorba pişirsem bütün apartmana yetecek kadar, hatta bütün mahalleye yetecek kadar, kazanlar dolusu çorba pişirsem sanki şu

“Mendilimin içindeki kirazdır Mendilimin içi kiraz Bilmem ki, ne desem, yaz mutluluğu.” Edip Cansever Geceleri kapının çalmasını beklemiyoruz artık. Önceleri

15 Kasım 2019 Saat yedi kırk beş. Kadıköy- Eminönü vapurunu bekliyorum. Hemen sağımda yaşlı bir adam. Paltosunun yakalarından biri yatık,

Saçaklardan dökülen yağmur damlalarını izledi. Yattığı yerden doğrulup verandaya yöneldi. Güne yağmur sesiyle uyanmış olmaktan mutluydu. Çıplak ayaklarıyla verandanın ucuna

Balıklar ne garip, diye geçirdim içimden akvaryuma bakarken. “Ömürlerinde yalnızca bir yüz görseler de her defasında yeni bir yüz gördüklerini

Zamanında sarımtırak bir renge boyadığı koruluklara esneyerek yaslandı. İrili ufaklı kolilerin arasından başını dışarı uzatıp gökyüzüne baktı. Baktıkça yıldızlar çoğaldı,

Kendini her yalnız hissedişinde, binanın en az kullanılan koridorunun sonuna asılmış tabloya bakardı. Bazen bu bakmalar saatler sürerdi. Elinde bir