Ömer Bulut

Sedirden “Hay” dedi doğruldu. Pencere yarım açık, ezan şehadet şehadet odaya dolmuş, çağrı gelene kadar çatıdan çatıya sıçrayan bir kedi

Övülünce nasıl da kurum kurum kurulursun bahar. Rüzgârınla kıpır kıpır edersin yürekleri, o sarı yüzün bir gülerse maviliklerden aşağı uyandırırsın

Eğildi, botlarını bağladı. Babası akşam işten geç gelmiş olacak ki içerden hala horultusu geliyordu. Kapıyı usulca açtı. Sessiz bir gölge

Kafasını var gücüyle geriye itti. Şişeyi kaldırdı, usta bir tesisatçı gibi ağzıyla şişeyi bir çırpıda birbirine ekledi. Dün gece kaçta

Kapıdan bir hışımla çıktı. Düşünmedi, sola döndü. Böyle anlarda düşünülmezdi. Topuğu hafiften vuran, zamanın kahrını daha çok gençken alan, yüzüne