Bir Kış Çiçeğiyle Konuşma
Kanma demek geliyor içimden bu çiçeğe.
Kanma.
Yalancı güneş bu alnına vuran.
Seni bu ışıkla kandıran da, sıcağını teninde hissettiren de yalancı.
Kanma.
Yarın olmayacak.
Yarın üzerine böyle güzel doğmayacak.
Belki yarın soğuk rüzgârlar, kapkara bulutlar, ıslak bir toprak değecek tenine.
Sen bugün bu güneşe kendini böyle vermişken, yüzünü ona hiç sakınmadan dönmüşken, sıcaklığına böyle aldanmışken yarın o rüzgârlara alışması zor olur.
Bedenin çıplak kalıverir ortalıkta.
Gözlerin dünkü yalancılığı arar da bulamayınca daha çok üzülürsün.
Kanma.
Yanındaki yeşilliğe de, üstündeki maviliğe de aldanma.
Bahar gelene kadar çiçeği değilsin sen bu toprağın.
Gerçekten güneş açana kadar dimdik olmayacak bedenin.
Yağmurla, karla, rüzgârla bükülecek belin.
Ah diyeceksin işte o zaman.
Ah keşke dikelmeseydim.
Saklasaydım da bedenimi böyle kırılmasaydım.
Keşken onarmayacak kırıklarını.
Ah vah etmen fayda etmeyecek.
Sen.
Sen ey bu yalancı güneşe aldanan narin çiçek.
Sen bu zamanın çocuğu değilsin.
Sen bu yalana aldanıp ömrünü heba edensin.
…
Ben.
Ben bu ışığa aldanıp yüzünü ona dönen.
Geri gideceğini bilse de yüzünü dönmekten vazgeçmeyen.
Küçük bir ışıkla tüm yapraklarını açan ben.
Kanmanın bu türlüsünü baş üstü eden ben.
Ben sandığın gibi kanmadım bu yüzüme vurana.
Kanacağımı bile bile dikeldim ona.
Geldin ya dedim geldin ya gidecek olsan da ben varım bu aldanmaya.
Sonrasında bakmasa da yüzüme razıyım ona dönüşe.
Yeter ki sıcaklığını versin, bir kere kurtarsın beni bu ayazdan.
Sonrasında yüzünü karartsa ne çıkar.
Geldi ya hiç sormadan, doğdu ya üzerime.
Beni bırakıp gitse ne yazar.
…
Derim aç o zaman kollarını.
Aç sonuna kadar ki vursun tüm güneş bedenine.
Dimdik dur hadi benliğinle.
Yarını düşünmeden, karanlığı düşünmeden.
Işık varken kaldır başını.
Yarının haberini kim önceden aldı?
Bugün doğduysa eğer bu güneş, renklerini ver şimdi bedenine.
Gerçek bahar gelmese de gelen bahar baş göz üstüne…
Farklı tarzıyla okuyucuyu derinden etkileyen bir yazı olmuş kaleminize sağlık.. gelen bahar baş göz üstüne..