Üç Kutlu İsim

Zevk ve sefâsına, hevâ ve hevesine düşkün insanlık, yeryüzünün yaşanabilir her yerinde, kendi eliyle yonttuğu taşlar ya da bir anneden doğmuş başlar önünde eğilmekten vazgeçmedi.

Aslında bu, en büyük görmezden gelmeydi. Böyle olunca, evrenin sahibi, O en kutlu bir tek ilah, doğru yola davet için, insanların en seçkinlerini elçi olarak gönderdi.

İşte o elçilerin en sonuncusu ki O’na sonsuz selâm olsun, kendisine verilen kitabın en başında üç kutlu ismi birden zikretti: “Bismillahirrahmanirrahim.” Yani, ilah denilince yalnızca kendisi akla gelenin, rahmet ve merhameti sonsuz olanın adıyla.

Hâlbuki gerisi, işitmez, görmez ve konuşmaz nesnelerdi, yapılmaya ve yaşatılmaya muhtaç olan. Veyahut da doğan ve doğuran kimseler; acıkan, susayan.